MIA VAN DER MERWE

Oop swaai die oorlaaide yskas . Ek loer op die heel boonste rak, binne-in die volgestopte laai en in die sy van die kreunende deur. Na alles word gekyk en gekeur. Maar daar is niks.

 

My lyf kla en smeek.  Na iets soets. Of na iets souts. Ietsie warm, of dalk koud?

 

Aan gaan die ketel. Rooibos, Ceylon of Earl Grey? Maak dit saak? Ek drink dit tog net omdat tee gedrink móét word. Alleen, met twee lepels suiker en te veel melk.

 

Nou grom dit: my maag, my kop, my hele lyf. ’n Onbepaalde rusteloosheid. ’n Hongerte na iets afwesig in my koskas, afwesig in my kombuis en afwesig in die Pick ’n Pay ‘n klipgooi vêr.

 

Maar ek weet, dis oukei.

 

Jy kom binnekort kuier, met ’n pakkie van jou ma se tuisgebakte beskuit. Karringmelk, pampoensade en ’n knippie kaneel.

 

En dán drink ons tee omdat tee drink lekker is.